Σάββατο 17 Νοεμβρίου 2007

34 χρόνια μετά...

ΨΩΜΙ ΠΑΙΔΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ

ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΤΗΣ ΓΕΝΙΑΣ ΜΑΣ ΤΑ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΑ

Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2007

Σε βλέπω...

Στη σύγχρονη Ελλάδα, στη χώρα που γέννησε τη δημοκρατία, συνεχίζεται η πρόοδος...
Άλλη μία κίνηση πραγματοποιήθηκε στη χώρα μας, ενταγμένη στο γενικότερο πλαίσιο έκφρασης της δημοκρατίας και υπεράσπισης της ελευθερίας λόγου και των ανθρώπινων δικαιωμάτων, που κινείται τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα της ανάπτυξης και της ευημερίας...

Εισαγγελική εγκύκλιος άνοιξε το δρόμο στη βιντεοσκόπηση των διαδηλώσεων. Στόχος της πρότασης αυτής είναι φυσικά οι "βουβοί, αλλά πολύ αξιόπιστοι μάρτυρες", όπως χαρακτηρίστηκαν οι κάμερες, να βοηθήσουν το έργο της αστυνομίας ώστε να καταπολεμηθούν τα βίαια επεισόδια που προκαλούν οι αλήτες, ταραξίες, φοιτητές...

Εξάλλου, όπως ακούστηκε δια στόματος υπουργού δικαιοσύνης "καλή η προσωπική ελευθερία, αλλά όχι εις βάρος του κοινωνικού συνόλου".
Καλή...Θα μπορούσαμε να ζήσουμε και χωρίς αυτήν ας πούμε?

Βλέπετε οι διεκδικήσεις μας αποτέλεσαν μεγάλο βάρος για το κοινωνικό σύνολο.
Μεγαλύτερο από τους μισθούς της πείνας, τα ομόλογα, τις υποκλοπές, την καμένη μας γη...

Αναρωτιέμαι αν οι κάμερες θα καταγράφουν και τους ξυλοδαρμούς των φοιτητών... Αν θα "βλέπουν" από που προέρχονται οι γνωστοί-άγνωστοι κουκουλοφόροι...
Και αν καταγράφουν τα πάντα, θα τα δούμε στα δελτία ειδήσεων? Ή θα τα ξεκλέψουμε από κανένα κινητό αστυνομικού του τμήματος Ομόνοιας?

Είναι τραγικό να αντιμετωπίζεται κανείς σαν εγκληματίας απλά και μόνο επειδή διεκδικεί αυτά που του ανήκουν...
Αλλά ακόμα πιο τραγικό είναι το πως αυτός ο λαός -αυτός που ψηφίζει τις ίδιες κυβερνήσεις που τον πάνε στον πάτο- δέχεται την ακύρωση αυτού που γνωρίζουμε ως "προσωπικά δεδομένα", την απαράδεκτη καταπάτηση της ελευθερίας του.

Στο φάκελο της αστυνομίας που θα περιέχει τις φωτογραφίες των διαδηλωτών τι θα γράφουν?
"Ένοχοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου"?
Μήπως θα μας βάλουν και καμιά σφραγίδα στο χέρι που θα λέει "ανυπάκουος" κι έναν κωδικό?
Πόσο μακρυά θα φτάσουν για να γίνουμε όλοι πρόβατα?

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι προχωράμε μπροστά, αλλά κάθε βήμα που κάνουμε μας γυρίζει όλο και πιο πίσω...μας μετατρέπει σιγά σιγά σε αντικείμενα...
Έχουμε γίνει θέατρο του παραλόγου.
Έρμαια της ψευτιάς, της υποκρισίας, της αλαζονείας, της ματαιοδοξίας και της ξεδιαντροπιάς που κυβερνούν αυτόν τον κόσμο...

Μέχρι πότε...?


Υ. Σ. Έχω να προτείνω στην επόμενη πορεία να εμφανιστούμε κάπως έτσι: