Η γενιά του φραπέ ξύπνησε...

Έτσι δε μας αποκαλούν οι μεγαλύτεροι? "Η γενιά του φραπέ, του ταβλιού και της τηλεόρασης..." Μια γενιά που τα βρήκε όλα έτοιμα, που δε χρειάστηκε να φτιάξει τίποτα γιατί το τραπέζι ήταν ήδη στρωμένο γι'αυτήν... Μια γενιά που έχοντας τα πάντα στο χέρι, όλες τις ανέσεις και όσα οι προηγούμενοι δεν είχαν τη δυνατότητα να απολαύσουν, ασχολείται μόνο με το "αραλίκι"... Δεν ξέρει να σκέφτεται, να προβληματίζεται, να πολιτικοποιείται, να αγωνίζεται... Κάθεται σε μια πολυθρόνα κρατώντας ένα τηλεχειριστήριο , είτε είναι της τηλεόρασης είτε κάποιου βιντεοπαιχνιδιού, στο χέρι και συζητά μόνο για σαχλοέρωτες, ποδόσφαιρό και ψώνια, χειραγωγούμενη από τους "μεγάλους" και υποταγμένη στο σύστημα...

Μας κατηγορούν για το πως μας κατέντησαν? Να ονειρευόμαστε να γίνουμε μεγαλοστελέχη μιας επιχείρησης? Εξαρτήματα της "θεάς" μηχανής της μακντοναλντοποίησης και της κοκακολοποιήσης των πάντων? Να θεωρούμε σκοπό της ζωής μας να κυκλοφορούμε με ένα ακριβό αυτοκίνητο και ένας χαρτοφύλακας να γίνει προέκταση του χεριού μας?

Να λοιπόν που δεν είναι έτσι... Να που η γενιά του φραπέ ξύπνησε... Δεν κατάφεραν να μας μετατρέψουν σε ρομπότ... Δεν κατάφεραν να μας πείσουν να θυσιάσουμε τα όνειρα και τις ιδεές μας στο βωμό του χρήματος και της δόξας... Είμαστε εδώ!

Είμαστε εδώ και παλεύουμε... Προσπαθούμε να κάνουμε τη φωνή μας να ακουστεί πιο δυνατά από το θόρυβο του αλυσοπρίονου που καταξεσκίζει την ελπίδα...

Παλεύουμε γι'αυτά που οι προηγούμενοι από εμάς κέρδισαν για εμάς με αγώνες. Για να εξασφαλίσουμε αυτά που έχουμε, και που θέλουν να μας πάρουν, για τους επόμενους που θα έρθουν. Για να εξασφαλίσουμε ακόμα περισσότερα. Για να αφήσουμε ΚΑΤΙ στο σύντομο πέρασμά μας από αυτόν τον κόσμο...

Δε θα σταματήσουμε όσα εμπόδια και να μας βάλουν...

Δε θα πέσουμε όσες φορές και να σκοντάψουμε...

Θα φωνάζουμε ακόμα και αν κάνουν πως δε μας ακούν...

Θα διαδηλώνουμε ακόμα και αν μας χτυπούν...

Θα ελπίζουμε για πάντα, γιατί η καρδιά μας το αντέχει...

Θα είμαστε εδω...

Αναρωτήσεις ενός παιδιού GR-Ω-FILES.

Τώρα τελευταία κάνω μια καλή επανάληψη στα x-files και παρατηρώ ότι σ’ολα τα «ανεξήγητα» που παρουσίασαν παρέλειψαν το κυριότερο. Την ελληνική πραγματικότητα στην παιδεία και σε άλλα...Κακώς γιατί υπάρχουν όλα τα συστατικά για να εισχωρήσουμε στην ζώνη του λυκόφωτος.

Ποιοί είναι αυτοί οι μυστηριώδεις φοιτητές και ποιοί οι άλλοι?.... Κάποιοι από αυτούς έχουν μικροτσίπα επάνω τους?
Στο μέλλον θα μπαίνω στο Πανεπιστήμιο με σκανάρισμα οφθαλμού? Ποιός είναι ο αντίστοιχος καπνιστής που παρακολουθεί τα πάντα? Κι αν μια γενιά από ελληνόπουλα είναι indigo? Πως θα συννενοηθούν με όσους έχουν IQ 0 ???
Αυτά και άλλα πολλά σκέφτηκα...

Αλλά πάλι μήπως τα έχω χάσει ξέρετε... λόγω της καθημερινής μου μετάλλαξης από το κινητό μου, το mp3 μου, το pc, το dvd, την τηλεόραση, το φουρνο μικροκυμάτων, τα φουσκωτά κρέατα, τα προτηγανισμένα πατατάκια, τα μολυβένια ψάρια, τα κλωνοποιημένα λαχανικά, τα βρωμόνερα, τα πλαστικά μπιφτέκια, και μια τρύπα στον ουρανό ΝΑ μετά συγχωρήσεως...και τόσα άλλα που βρήκα έτοιμα (ευτυχώς δε κουράστηκα καθόλου να τα φτιάξω).

Λες να είμαι εγώ το ufo??? Γιατί τώρα τελευταία αρχίζω και πρασινίζω λιγάκι (από το κακό μου ή όχι θα το βρω που θα πάει...)

Πρέπει να πάω στη μπάρα αναζήτησης να ζητήσω συμβουλές , θα ζητούσα από τους μεγαλύτερους αλλά τι να ξέρουν αυτοί μπροστά στο net search. Αστειεύεστε?

Φεγγαράκι μου λαμπρό.....

Μικρές αγγελίες

ΑΠΟΦΟΙΤΟΣ ελληνικής χ, ψ, ζ σχολής, ζητά εργασία. Εκτός από το πτυχίο, γνωρίζει τύλιγμα πίτσας, φύλαγμα πόρτας, μηχανάκι, ταξί νυχτερινή βάρδια, διανομέας φυλλαδίων στο μετρό και μαγείρεμα. Χωρίς συγκεκριμένο ωράριο, δεκτά και σαββατοκύριακα και αργίες, άνευ υπερωριών και πρόσθετων απαιτήσεων.

ΖΗΤΕΙΤΑΙ επειγόντως μέσον διορισμού από απόφοιτους χ, ψ, ζ σχολών, για θέσεις σε ταχυδρομικά κατάστηματα ξερονησίδων, βοηθητικές εργασίες ακριτικών δήμων, φυλάκων υπογείων Υπουργείων.

ΕΤΑΙΡΕΙΑ ΖΗΤΑ στελέχη απόφοιτους ιδιωτικού παραρτήματος Αθηνών του Διεθνούς Πανεπιστημίου The best University in the world για καίριες θέσεις.

ΓΟΝΕΙΣ ζητούν τέταρτη εργασία προς πληρωμή διδάκτρων φροντιστηρίων δημοτικού, γυμνασίου, λυκείου και ιδιωτικού ανώτερου ιδρύματος των παιδιών τους.

Μια φορά κι έναν καιρό...

....ήταν η παιδεία.