Με το χέρι στην καρδιά?...ή στο μυαλό?

Τι επιλέγεις όταν επιθυμείς κάτι με όλο σου το είναι, αλλά η λογική σου σε φρενάρει γιατί "δεν πρέπει" να γίνει?
Όταν αισθάνεσαι πως αυτό είναι που θέλεις να κάνεις, αλλά το μυαλό σου υπολογίζει πως οι συνέπειες θα είναι περισσότερες από τα οφέλη?
Τι σημαίνει "δεν πρέπει" να γίνει?
Και τι έχει τελικά σημασία?
Τι "πρέπει" να γίνει?
Ή τι θέλεις να γίνει?

Κι αν τελικά αποφασίσεις να κάνεις αυτό που λέει η καρδιά σου, είσαι έτοιμος να δεχτείς τις πιθανές συνέπειες?
Ακόμα κι αν είναι περισσότερες από τα οφέλη?
Αν πάλι αποφασίσεις να κάνεις πίσω γιατί έτσι λέει η λογική σου, είσαι έτοιμος να ζήσεις με το ερώτημα: "Τι θα συνέβαινε εαν...?"

Όλα αυτά τα ερωτήματα με απασχολούν καιρό. Απ' όταν πρωτομπήκα στην εφηβεία, εως τώρα που έχω πλέον κλείσει δύο δεκαετίες στο μάταιο τούτο κόσμο...
Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω βρει απαντήσεις.

Πάντα πίστευα ότι πρέπει κανείς να κάνει αυτό που αισθάνεται ότι θέλει... Χωρίς να νοιάζεται για τις συνέπειες...(εξαιρείται ό,τι παραβιάζει την ελευθερία και τα δικαιώματα των συνανθρώπων μας).
Ότι ακόμα κι αν δε γίνει όπως το φανταζόταν και τελικά πονέσει, αξίζει τον κόπο.
Αξίζει γιατί ρίσκαρε και αξίζει γιατί είναι προτιμότερο από το να πρέπει να αντέξει το αγκαθάκι του τι θα είχε συμβεί... Αν είχε τολμήσει....

Αν και πολλές φορές "σκόνταψα" η άποψή μου δεν άλλαξε.
Τώρα πια ειλικρινά δεν ξέρω...
Ίσως η ζωή να μου αποδείξει ότι δεν είναι έτσι τα πράγματα.
Ίσως να αλλάξω γνώμη μεγαλώνοντας.

Αυτό όμως που μπορώ να υποστηρίξω, τουλάχιστον για ό,τι έχω ζήσει μέχρι τώρα, είναι πως άξιζε...
Πραγματικά άξιζε...

ΥΓ. Μεταμεσονύχτιες σκέψεις... Επικίνδυνες? Θα δείξει...