τα 65 πτώματα κηδεύτηκαν,
το κυνήγι των εμπρηστών και οι συζητήσεις περί "ασύμμετρης απειλής" πήραν αναβολή,
οι μόλωπες από τα σώματα των ταραξιών εξαφανίστηκαν,
η αγωνία για τα λεφτά των ταμείων πέρασε
και το καινούργιο βιβλίο της ιστορίας κυκλοφορεί αυτές τις μέρες...
Τη θέση τους ως πρώτη προτεραιότητα στη ζωή του νεοέλληνα πήραν τώρα οι εκλογές, για τις οποίες έχει πλέον αρχίσει η αντίστροφη μέτρηση.
Ο έχων αδύναμη μνήμη έλληνας ψηφοφόρος έβγαλε από την ντουλάπα τις σημαίες και τα λάβαρα και ξεκίνησε για τις πλατείες των μεγάλων πόλεων της επαρχίας, για να παρακολουθήσει και να στηρίξει τις εμφανίσεις των πολιτικών αρχηγών της χώρας...
Οι μαύρες γραβάτες αντικαταστάθηκαν από μπλε και πράσινες. Και το δάκρυ των ελλήνων για όσα έγιναν τον τελευταίο μήνα αντικαταστάθηκε από κομματικά συνθήματα, επιφωνήματα και καραμούζες.
Σημαίες και αφίσες στολίζουν τους δρόμους και τις πλατείες... πάνω στο νωπό ακόμα χώμα που σκεπάζει τα πτώματα των συνανθρώπων μας που χάθηκαν...
Είναι όλοι αυτοί που δάκρυζαν από λύπη και συμπόνια μπροστά στις τηλεοράσεις και τώρα βρίσκονται κάτω από την εξέδρα κοιτώντας αποσβολωμένοι στα μάτια τον ηγέτη τους...
Και είναι αυτοί πάνω στις εξέδρες που φέρουν ευθύνη για όσα βαραίνουν τις πλάτες μας και μας ζητούν να τους ψηφίσουμε.
Λυπάμαι για το προεκλογικό πανηγύρι... Πάντα λυπόμουν, αλλά ειδικότερα αυτή τη χρονιά... που έπρεπε όλοι να σωπάσουν...
Που πήγε το εθνικό πένθος?
Που πήγε η εθνική τραγωδία?
Πως μπορείτε να διοργανώνετε γιορτές και πανηγύρια, ενώ τόσοι συνάνθρωποί μας μετρούν ακόμα τις πληγές τους?
Έλεος... Λίγος σεβασμός...
Αρνούμαι να γίνω συμμέτοχος σε αυτό το συρφετό...
Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε
Στ'αυτιά μου δε χωράνε υποσχέσεις
το έργο το έχω δει μη με τρελαίνετε
το πλοίο των ονείρων μου με πάει
σε κόσμους που εσείς δεν τους αντέχετε
Μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε -αν σώζεται-
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στο φόνο δε θα μ'εχετε
Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
το κόλπο είναι στημένο και στα μέτρα σας
ξεγράψτε με απ'τα κατάστιχά σας
στον κόπο σας δεν μπαίνω και στα έργα σας
Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε
Μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε -αν σώζεται-
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στο φόνο δε θα μ'έχετε
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε
Στ'αυτιά μου δε χωράνε υποσχέσεις
το έργο το έχω δει μη με τρελαίνετε
το πλοίο των ονείρων μου με πάει
σε κόσμους που εσείς δεν τους αντέχετε
Μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε -αν σώζεται-
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στο φόνο δε θα μ'εχετε
Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
το κόλπο είναι στημένο και στα μέτρα σας
ξεγράψτε με απ'τα κατάστιχά σας
στον κόπο σας δεν μπαίνω και στα έργα σας
Γυρίζω τις πλάτες μου στο μέλλον
στο μέλλον που φτιάχνετε όπως θέλετε
αφού η ιστορία σας ανήκει
σαρώστε το λοιπόν αν επιμένετε
Μένω μονάχος στο παρόν μου
να σώσω οτιδήποτε -αν σώζεται-
κι ας έχω τις συνέπειες του νόμου
συνένοχο στο φόνο δε θα μ'έχετε
Στίχοι και μουσική: Διονύσης Τσακνής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου